به نام او که تارهای قلب را برای نواختن آفرید

یکی بود یکی نبود

یه شب پرستاره یکی از بنده های آسمونی خدا چشماشو دوخته بود به آسمون این چشمای همیشه مهربون خدا که برق ستاره هاش آدمودلتنگ میکرد و یاد خدایی مینداخت که همین نزدیکیهاست اون بنده ته دلش گفت خدایا ای کاش یکی ازین ستارهاتم ماله من بود.

تو چشمای مهربون خدا برقی از رحمت و مهربونی روشن شدویکی از ستاره ها ی آسمونیشو تقدیم دستای مهربون مادری کرد که همه امیدش داشتن یه ستاریه آسمونی بود.

حالا ستاره هر روز بزرگو بزرگترمی شد وعاشق آسمون خدا همون چشمای نگرانو همیشه منتظری که یه روزی یه دلتنگی زمینی اونو از آسمون خدا جدا کردو به زمین آورد.

ستاره دلش میخواست آسمونی باشه ولی نمیشد . باخودش فکرکرد اگه نمیتونه یه ستاره باشه تو آسمون آبی خدا و بدرخشه می تونه یه ستاریه زمینی باشه و تو زمین خدا بدرخشه .

ستاره بزرگو بزرگتر شد و چشمای مهربون خدا هر روز نگرانو نگرانتر.

خدا نگران ستاره ای بود که حالا زمینی شده بود و میترسید که ستاره یادش بره که ماله آسمونه و پاکو از اهل بهشت.میترسید سیب سرخ دنیا فریبش بده و یادش بره از کجا اومدو به کجا باید بره .میترسید ستاریه آسمونییش تو زرقو برق دنیا زمینگیر بشه هر چند ستارشم درست داشت همینطوری میشد .دیگه داشت چشمای مهربون همیشه منتظرو نگران بالای سرشو فراموش میکرد تا اینکه یه فرشته ی آسمونی که چون بال نداشت اونم زمینگیر این زمین خاکی شده بود ستاره رو نجاتش دادو ستاره هر روزو هر روز عاشقتر از دیروز میشدو آسمونی تر.

اون فرشته ی مهربون کسی نبود جز امید زندگیه من که عشقش و محبتش منو به خودم آورد به پاکی دوران آسمونیم.

من بهش میگم الهه ی نازه من چون زمینیا به همه چیزشون تو دنیا و به روح زندگیشون میگن الهه گرچه عشق من اسمونیه مثل من، مثل تو و مثل همه ی آدمایی که یادمون رفت یه روزی جامون تو بهشت بود.

حالا وقتی شبا با فرشته ی مهربونم چشامو میدوزم به چشمای مهربون خدا اشک دوره چشامو حلقه میکنه و با خودم زمزمه میکنم

هنوزم زخمی سیب فریبم                  اسیر این شبای نا نجیبم

تو خوبی کن بیا به خلوت من                 تو که میدونی من اینجا غریبم

هنوزم عکس چشمات روبه رومه               نگاه تو تمام آرزومه

بزار باور کنم دستاتو دارم                     نگیری دستامو کارم تمومه

قراره من بشم واسه فرشتم بال و پر، تا بشم پر پروازش اونم بشه واسه من نو رو امید

امیدم دوست داشتن تنها چیزیه که بهونه نمیخواد پس بی بهونه دوستت دارم

دعوتتون میکنم که به وبلاگ فرشته ی آسمونیم یه سری بزنید

mahsepide.blogfa.com